Dinsdag - 21 juli 2015

Uiteraard is dit de dag waar we met z’n allen naar uit gekeken hebben… de nationale feestdag.  Ook bij Michel gaat deze niet ongezien voorbij. Het is de dag waarop men Bompa te water laat. Eén van de weinige dagen waarop hij gaat ‘zwemmen’.  Let op… dat wil zeggen: zwemmen zonder haren, ogen, oren, neus en mond nat te maken.

"Zonder nat worden" - dan toch gerekend zonder Michel.

’s Ochtends kregen we een berichtje uit Munster, dat onze Limburgse vrienden voor vandaag nog boodschappen moesten doen. Niet zo makkelijk op een feestdag.  Hier uiteraard geen probleem, al moet je voor een supermarkt van formaat wel een half uurtje rijden.  En dus trekken 3 Belgen (bompa, mama en ikzelf) in de voormiddag naar Gaillac.  Maar voor dat half uurtje rijden, krijg je dan wel waar voor je geld. Dat is dan niet zomaar een grote supermarkt, maar een mega-super-grote supermarkt. Al wat lekker is brengen we mee: scampi, zalm, groenten en fruit, canard, en natuurlijk… niet te vergeten… vers brood. Want dat is hier goud waard.

Zoals steeds brengen we de namiddag (na de siësta) door aan en in het zwembad.  Michel en bompa testen de kids of ze de voorbije dagen goed hebben opgelet bij de Canasta. Ze besluiten een spelletje te spelen met hen. Tot groot jolijt uiteraard van Anse en Lies die nu een ‘volwassen’ kaartspel mogen spelen (zij het dan met de hulp van de papa, want het blijkt toch nog moeilijker dan verwacht).

Voor de gelegenheid wordt er een fles champagne gekraakt uit de wijnkelder van Michel: een C.Pascal-Poudrais van 1988.

Vandaag trakteren Ann en ikzelf op een etentje: voorgerecht van pasta scampi, en daarna zalm in papillot met groentjes en aardappelen met lookboter. Als dessert (en uiteraard, na de verplichte kaas) een tarte-tatin.

Als afsluiter spelen we op het plein nog een partijtje jeu-des-boules, met z’n allen. Al verlaten Ann en ikzelf vroegtijdig het strijdtoneel.  In het verre Munsterblizen is An klaar met de noeste arbeid en kan ze het niet langer meer uithouden… Er moet geskyped worden… We verdwijnen dus even uit de petanque-arena om onze goeie vrienden in het Limbuuuurgs te wooooooord te staaaaan. 

Voor het slapen gaan… en omdat het zoooo warm is… bain minuit. Hopsakee, met z’n allen in het zwembad, onder de sterrenhemel.  En het is dan dat Michel de wijze woorden spreekt… “La lune est dans l'eau, demain il va pleuvoir”.

De winnaars...

Merk wel even op... onder de winnaars... met camouflagebroek... en mijn vervanger wegens Skype... Bruno Albouze.  Wie?  Bruno Albouze... zoekt u even op YouTube.  Bruno Albouze is de Jeroen Meus van de Verenigde Staten: kok en TV-persoonlijkheid, alleen met een totaal andere stijl dan onze Jeroen in Dagelijkse Kost.